فرشته کوچولوی ما

گیرم که   باختم !!! اما کسی   جرات   ندارد به من   دست بزند   یا   از صفحه بازی   بیرونم بیندازد شوخی نیست   من شاه شطرنجم !!!   تخریب   می کنم آنچه را که نمی توانم   باب میلم بسازم ... آرزو   طلب نمی کنم ، آرزو   می سازم ... لزومی ندارد   من همانی باشم که تو فکر می کنی ، من همانی ام که   حتی فکرش را هم نمی توانی کنی ... لبخند   می زنم و او فکر می کند بازی را   برده ، هرگز   نمی فهمد   با هر کسی   رقابت   نمی کنم... زانو نمی زنم، حتی اگر سقف آسمان، کوتاه تر از قد من باش...

آمدم ای شاه پناهم بده/ خط امانی ز گناهم بده ای حرمت ملجأ درماندگان/ دور مران از دَر و راهم بده لایق وصل تو که من نیستم/ إذن به یک لحظه نگاهم بده لشگر شیطان به کمین من است/ بی کسم ای شاه پناهم بده در شب اول که به قبرم نهند/ نور بدان شام سیاهم بده ای که عطابخش همه عالمی/ جمله حاجات مرا هم بده ...

بار الــــــــــــــــهی... نـــه مــــن آنـــم که زفــــیض نگــــهت چشـــم بپـــوشم نه تـــو آنــــی که گـــــدارا ننـــــوازی به نگاهی... در اگــر بـــــــاز نگـــــرددنـروم باز به جایی پشت دیـــوار نشینم چـــــون گـدا بـرسر راهی... کـس به غــیر تــــو نخـواهم چه بــــخواهی چه نـخواهی بـاز کن در کــه جــز این خــانه مرا نیسـت پنــاهی... ...